دوستت دارم...

دلم تنگ است

نمی دانم ز تنهایی پناه آرم

 کدامین سوی

پریشان حالم و بی تاب می گریم

 و قلبم بی امان محتاج مهر توست

نمی دانی

چه غمگین رهسپار لحظه های بی قرارم من

به دنبال تو همچون کودکی هستم

 و معصومانه

 می جویم پناه شانه هایت را

که شاید

 اندکی آرام گیرد دل

دلم تنگ است

 و تنهایی

 به لب می آورد جانم

بیا

 تا با تو گویم

از هیاهوی غریب دل

 که بی پروا تلنگر می زند

 بر من و

 میگوید به من

نزدیک نزدیکی.......

به دنبال تو میگردم

به سویت پیش می آیم .....

چه شیرین است

 پر از احساس یک خوشبختی نابم.....

پر از امید سبز خوب دیدارم....

و می خواهم که نامت را

 به لوح سینه بنگارم......

و نجوایی کنم در دل

 و میگویم تا ابد

......دوستت دارم........