در مرز نگاه من

                                  از هرسو
                                                   دیوارها
                                                                بلند،
                                                                      چون نومیدی
                                                                                       بلندند.
               آیا درون هر دیوار
                            سعادتی هست
                                                         وسعادتمندی
                                                                       و حسادتی؟-
                                                                           که چشم اندازها
                                                                                 از این گونه مشبـّکند
                                           و دیوارها ونگاه
                  در دور دست های نومیدی
                                                      دیدار می کنند،
                                                                                و آسمان
                                                                                            زندانی است
                                                                                                             از بلور؟