این روز ها
خوبی این روزها این است که تکراری نیستند...
هر روز روز یک ماجرای تازه... یک دردسر تازه...
و همین هاست که رنگین کمان آسمان زندگی ام را هفت رنگ کرده است....
قهوه ای... سیاه... خاکستری... بنفش... سرمه ای... یشمی... و زرشکی...
می توانم خوشحال باشم... که زندگی من تکراری نیست...
هر روز می میرم و دوباره زنده می شوم...
اما نه مثل روز قبل...
و این تنها نقطه ی مثبت زندگی مرگبار من است...
=====================================
و حالا چه قدر دلم پر از گرفتن است
برای تمام سکوت مادران
که پشت پرچین روسری های پرگره مردند
با گام های مقدس به راه افتادم
و حالا چه قدر نزدیک زیارتم
به سایه ی تنهاترین درخت شهید می رسم
که سکوت مادران زمین را تاب آورده است
من به سکوت تمام مادرانی می روم
که جاده های بی آمدن
تا چشم های خیسشان رفته است
من پسر تمام مادران زمینم
که در تکرار راه
دورترین جاده ها را بیدار می کنم
